- ritus
- rītus, ūs ( gen. rituis, Varr. ap. Non. 494, 30; abl. rite nefasto, Stat. Th. 11, 285; v. rite), m. [etym. unknown], orig. belonging to relig. lang.I.Lit., the form and manner of religious observances; a religious usage or ceremony, a rite (cf. caerimonia):II.
Graeco ritu sacra non Romano facere,
Varr. L. L. 7, § 88 Müll.:sacra diis aliis Albano ritu, Graeco Herculi facit,
Liv. 1, 7:quo haec privatim et publice modo rituque flant, discunto ignari a publicis sacerdotibus,
Cic. Leg. 2, 8, 20; cf.:morem ritusque sacrorum Adiciam,
Verg. A. 12, 836:de more rituque priscae religionis,
Suet. Tit. 5:ex patriis ritibus optuma colunto,
Cic. Leg. 2, 9, 21; 2, 16, 40:tempestates, quae populi Romani ritibus consecratae sunt,
id. N. D. 3, 20, 51:regina dei (sc. Bacchi) Ritibus instruitur,
Ov. M. 6, 591:sacrificos docuit ritus,
id. ib. 15, 483:profanos ritus exuere,
Tac. A. 2, 85 fin.:lustrari magico ritu,
Ov. M. 10, 398.—Transf., in gen., a custom, usage, manner, mode, way:a.ritus, mos vel consuetudo,
Fest. p. 273 Müll.; cf. id. p. 289 ib.Usually in abl. sing. and with a foll. gen., after the usage, wont, manner, or fashion of any thing.(α).With gen.:(β).more ferarum Quadrupedumque ritu,
Lucr. 4, 1265:qui pecudum ritu ad voluptatem omnia referunt,
Cic. Lael. 9, 32:pecudum, ferarumque,
Liv. 3, 47; 5, 44; Quint. 8, 3, 81; Ov. M. 6, 717; 15, 222:latronum vivere,
Cic. Phil. 2, 25, 62:juvenum,
Hor. A. P. 62:Lucili,
id. S. 2, 1, 29:Herculis (petiisse laurum),
id. C. 3, 14, 1; cf.Dianae (cincta, etc.),
Ov. M. 1, 695; 9, 89; 10, 536:fluminis,
Hor. C. 3, 29, 34:tempestatis,
id. S. 2, 3, 268:non hominis sed accipitris,
Just. 27, 2, 8:volucri ritu flammarum,
Lucr. 1, 1102.—With adj.:b.haec mulier cantherino ritu astans somniat,
Plaut. Men. 2, 3, 46:ritu barbarico esse,
id. Cas. 3, 6, 19:res quaeque suo ritu procedit,
Lucr. 5, 923:novo Sublime moliar atrium,
Hor. C. 3, 1, 46:aleatorio,
Gell. 18, 13, 6; cf.:rancida quo perolent projecta cadavera ritu,
in the way that, such as, Lucr. 6, 1157.—In other cases (mostly poet. and post-Aug.), habit, custom, usage:cognosse Sabinae Gentis ritus,
Ov. M. 15, 5:referre Cyclopum,
id. ib. 15, 93:humanos,
id. ib. 9, 500:in alienos ritus mores legesque verti,
Liv. 24, 3, 12:ritus dissimiles habuere duo examina apium,
Plin. 11, 10, 10, § 23:moresque tractamus innumeros,
id. 7, 1, 1, § 6:externas caerimonias, Aegyptios Judiacosque ritus compescuit,
Suet. Tib. 36; Sil. 15, 40:de ritu nuptiarum,
Dig. 23, tit. 2. [p. 1597]
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.